نوع مقاله : مقاله پژوهشی (فقهی)
نویسنده
دانش آموخته دکتری فقه جزایی دانشگاه علوم اسلامی رضوی و استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان، و استاد مدعو دانشگاه رضوی،ایران، مشهد.
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [العربیة]
هذه المقالة تتکفّل بالبحث عن نظریّة مشهور الفقهاء فی إثبات الدیة المُغَلّظة -بمعنی دیة واحدة و ثلثها- فی القتل الخطئی فی الأشهر الحُرُم و تتکفّل بنقد نظریّة الفاضل الهندی و بعض المحقّقین من المعاصرین. أصحاب هذه النظریّة الثانیة ناقدوا فتوی المشهور بالاستناد إلی أدلّة مثل: کون الدیات إمضائیة و موقّة، المناقشة فی سند و دلالة الروایات، فقدان السنّة النبویّة و الروایة المتواترة فی المسألة، مدرکیّة الإجماع، تنقیح المناط و عدم قصد الهتک و أصالة البرائة و قاعدة درأ. تمّت فی هذه المقالة دراسة و نقد هذه الأدلّة و الإشکالات الواردة علی هذه النظریّة و تلخّصت إلی أنّ أدلّة هذه النظریّة لیست کافیة لإثباتها بما فیها الکفایة و بالنظر إلی إطلاق الروایات و تصریح النصوص الخاصّة و الإجماع یمکن إثبات نظریّة تغلیظ الدیة تعبّداً فی موارد القتل الخطئی فی الأشهر الحرم.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)