نوع مقاله : اصولی (جهت انتشار در مجله پژوهش نامه اصول فقه اسلامی)
نویسنده
مدرسه فقهی امام باقر علیه السلام
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [العربیة]
حجیت مثبتات استصحاب به عنوان یکی از اصول پرکاربرد فقه تحت عنوان حجیت اصل مثبت از زمان شیخ انصاری پررنگ گردید. غالب اصولیان اثبات آثار شرعی مترتب بر لوازم عادی یا عقلی مستصحب را فاقد وجاهت دانسته و با آن مخالفت نموده اند. نقش اساسی و کانون توجه، ادله و به ویژه روایات اعتبار اصل استصحاب است که در مهمترین دلیل اندیشمندان مخالف اصل مثبت، ناکارآمدی و فقدان دلالی این روایات مستمسک قرار گرفته است. موضوعی که با بازنگری می تواند اصل مثبت را به دایره حجیت بازگرداند. نویسنده بر این باور است که می توان طی دو تبیین متفاوت و با بهره گیری از اطلاق روایات اعتبار استصحاب و شمول دایره اعتبار آثار، حجیت آثار با واسطه را نیز به اثبات رسانید. هر چند اشکالات متعددی در این زمینه قابل ذکرند ولی پاسخ بدان ممکن است. آری امور هامه ممکن است از روایات منصرف بوده و مشمول اطلاق رویات قرار نگیرد.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)