جواز استفاده از پساب‌های بازیافت‌شده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی (فقهی)

نویسنده

دانش پژوه سطح چهار حوزه و مدرس حوزۀ علمیۀ قم.

چکیده

نویسنده تلاش دارد با بررسی عناوین دخیل در جواز تصرف در آبهای بازیافت‌شده، دیدگاه شارع را دربارۀ آنها کشف کند. با توجه به نوع تصرف انجام‌شده، درمجموع باید پنج گزاره اثبات شود: مباح بودن، زیان قابل‌توجه نداشتن، پاک بودن، مطلق بودن و استفاده نشدن پیشینی در طهارت خبثی و طهارت از حدث اکبر. برایند بررسی موارد پنج‌گانۀ فوق، جواز استفاده از آب بازیافتی در تصرفات غیرمشروط به طهارت در صورت نبودن بیم زیان عقلایی است؛ اما طبق روش رایج بازیافت فاضلاب در دنیا، شرط یا شرایط لازم برای استفاده از آب تصفیه‌شده در کاربردهای مشروط به طهارت همانند نوشیدن و وضو و غسل فراهم نیست و استفادۀ مزبور مشروع نیست. نویسنده برای حل این مشکل راه‌حل‌هایی را پیشنهاد داده است که طبق شنیده‌ها برخی در روش بازیافت ایران انجام می‌گیرد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [العربیة]

جواز التصرف فی میاه الصرف الصحّی المعاد تدویرها

چکیده [العربیة]

یتمثّل عمل هذه الدّراسة فی التحقیق فی العناوین المؤثّرة فی جواز التصرف فی میاه الصرف الصحّی المعاد تدویرها و یتجسّد أملها فی الوصول إلی موقف الشارع قبال تلک المیاه. بالرغم من نوع التصرف، إثبات جواز جمیع التصرفات فی المیاه المذکورة إنّما یتیسّر فی ضوء إثبات جمیع الشروط التالیة و هی خمسة: کون الماء مطلقاً مباحاً طاهراً غیر مستعمل سابقاً فی تطهیر الخبث و الحدث الأکبر و الخامس کون استعماله غیر ضرریّ. نتیجة هذا الجهد هو جواز التصرف فی میاه الصرف الصحّی المعاد تدویرها فی غیر الاستعمالات المشروطة بالطهارة بشرط عدم وجود خوف الضرر العقلائیّ. أمّا فی الاستعمالات المشروطة بالطهارة کالشرب و الوضوء و الغسل فالظاهر أنّ هذا الشرط بحسب ما هو الرائج فی عملیّة التنقیة فی العالم غیر حاصل أو غیر محرز. ولکنّ الباحث تناول إبراز طرق لحل هذه المشکلة و بعضها جار فی بعض البلدان.

کلیدواژه‌ها [العربیة]

  • الاستحالة
  • إعادة تدویر میاه الصرف الصحّی
  • الصرف الصحّی
  • المیاه المعاد تدویرها
  • زوال صفات النجاسة